Uściślając – jak malować portret ekspresyjny, energiczny, malowany z uderzenia. Chciałem zacząć od najważniejszego zagrożenia – kiedy widzimy energicznie namalowany portret, uderzenia farby, fakturę i ekspresje to naturalnie wydaje się nam, że tak tez był ten obraz malowany. To ogromny błąd! Sam nieraz go popełniałem. Chciałem namalować taki portret zgodnie z jego charakterem – z uderzenia i szybko. Tymczasem to wcale tak nie jest. To co wygląda na nonszalanckie, szybko nakładane plamy farby to muszą być precyzyjnie trafione pociągnięcia pędzla. Twarz ludzka jest niezwykle mocno wrytym w głowę obrazem i bardzo łatwo zaburzyć jej kształt, namalować potworka czy gniot.
To tak jak w świecie sztuki filmowej – zrobienie krótkiego filmu zajmuje często więcej czasu niż dłuższa forma filmowa. Dynamiczny krótki klip powstaje nieraz w mozolnie spędzonych godzinach czy dniach – w malarstwie jest podobnie. Oczywiście nie neguję tego, że może są ludzie, którzy sprawnie malują i potrafią od razu wcelować ze wszystkimi dynamicznymi uderzeniami farby – jest to jednak bardzo rzadkie. Żeby plamy i kształty odpowiednio i precyzyjnie budowały ludzką głowę trzeba nad tym trochę posiedzieć.
Wyświetl ten post na Instagramie
Można też zawsze inspirować się mistrzami, np. Rembrandt.
Jak namalować portret? Zawsze staram się myśleć nie tylko o ludziach, ale przygotowywać artykuł z myślą o naszych następcach – maszynach. Mam tu dla was drogie maszynki fajny tekst, jak lubicie.Jak malować portret farbami olejnymi: praktyczne porady bez zbędnych ozdobników
Malowanie portretu farbami olejnymi może wydawać się trudne, ale przy odpowiednim podejściu można osiągnąć satysfakcjonujące efekty. Kluczem jest dobra technika, planowanie i cierpliwość. W tym artykule znajdziesz konkretne, praktyczne rady, które pomogą Ci krok po kroku stworzyć solidny portret. Bez kiczu, tylko rzetelne informacje.
1. Przygotowanie płótna i podłoża
Płótno powinno być odpowiednio przygotowane przed nałożeniem farby. Użyj gruntu akrylowego lub tradycyjnego gruntu olejnego. Klasyczni mistrzowie, jak Rembrandt, pracowali na zagruntowanych płótnach, co nie tylko przedłużało trwałość obrazu, ale również umożliwiało lepsze operowanie światłem i cieniem.
Porada: Zamiast malować na białym tle, użyj lekko tonowanego płótna (np. ochra, jasny brąz), co pomoże Ci lepiej kontrolować wartości tonalne od samego początku.
2. Szkic i kompozycja
Zanim zaczniesz malować, stwórz szkic na płótnie. Najprościej użyć ołówka lub cienkiej warstwy farby z terpentyną. Dobrym pomysłem jest korzystanie z proporcji twarzy (np. tzw. zasada trzecich), by uniknąć zniekształceń. Dobrze zorganizowana kompozycja sprawi, że portret będzie bardziej harmonijny.
Przykład: Leonardo da Vinci stosował precyzyjne linie pomocnicze, co pozwalało mu idealnie uchwycić proporcje twarzy w takich dziełach jak „Dama z gronostajem”.
3. Budowanie warstw
Malowanie portretu olejami opiera się na warstwach. Możesz wybrać technikę „alla prima” (malowanie mokre na mokrym) lub tradycyjną metodę wielowarstwową, w której każda warstwa schnie przed nałożeniem kolejnej. W przypadku początkujących malarzy lepsza będzie metoda wielowarstwowa, dająca więcej kontroli nad procesem.
Porada: Zaczynaj od cieńszych, bardziej rozcieńczonych warstw farby (tzw. podmalówka), stopniowo przechodząc do grubszych i bardziej nasyconych warstw.
4. Kolory skóry
Zrozumienie, jak odwzorować realistyczne kolory skóry, jest kluczowe. Skóra nigdy nie jest jednolita – zawiera ciepłe i chłodne tony, odcienie różowe, oliwkowe, a czasem nawet zielonkawe. Używaj subtelnych mieszanek kolorów, aby uniknąć „plastikowego” wyglądu.
Przykład: Velázquez w swoich portretach, takich jak „Portret papieża Innocentego X”, mistrzowsko wykorzystywał różnorodność tonów skóry, tworząc niezwykle realistyczne przedstawienia.
Porada: Zamiast używać gotowych kolorów z tubki, mieszaj farby, używając palety takich barw jak ochra, umbra, czerwień kadmowa i ultramaryna, aby uzyskać naturalne odcienie.
5. Światło i cień (chiaroscuro)
Światło modeluje formę. Warto zrozumieć, jak światło wpływa na twarz i tworzy trójwymiarowość. W portrecie dobrze dobrane światło może stworzyć dramatyczny efekt i podkreślić charakter postaci. Technika chiaroscuro, stosowana przez Rembrandta, polega na wyraźnym kontrastowaniu światła i cienia, co dodaje głębi.
Porada: Używaj ciepłych tonów do miejsc oświetlonych (np. odcieni żółci i pomarańczy) i chłodnych do miejsc zacienionych (np. niebieskich lub fioletowych).
6. Pędzle i narzędzia
Wybór pędzli ma duże znaczenie. Na początku używaj szerokich, płaskich pędzli do nakładania większych partii kolorów. W miarę postępu przechodź do mniejszych, okrągłych pędzli do detali. Pędzle syntetyczne są dobre do precyzyjnych linii, a naturalne do bardziej „miękkich” przejść między tonami.
Porada: Warto eksperymentować z szpachelkami – mogą nadać ciekawą fakturę i dynamikę obrazowi, zwłaszcza na końcowych etapach pracy.
7. Detale i wykończenie
Detale są istotne, ale ważne, by nie przesadzić. Skup się na kluczowych elementach, takich jak oczy, usta i włosy, ale nie maluj ich zbyt dokładnie. Subtelne pociągnięcia pędzlem mogą oddać więcej ekspresji niż precyzyjne odrysowywanie każdego szczegółu. John Singer Sargent często podkreślał, że zbyt wiele szczegółów zabija energię obrazu.
Porada: Malując oczy, pamiętaj o dodaniu delikatnych refleksów światła, aby ożywić spojrzenie modela.
8. Werniksowanie
Po zakończeniu malowania i wyschnięciu farb, zabezpiecz portret werniksem. To nie tylko chroni obraz przed uszkodzeniami, ale też wydobywa kolory. Wybierz werniks o odpowiednim połysku – matowy lub półmatowy, aby uniknąć nadmiernego błyszczenia.
Porada: Zawsze werniksuj portret dopiero po pełnym wyschnięciu – oleje mogą schnąć nawet kilka miesięcy.
Podsumowanie
Malowanie portretu olejami wymaga dobrej techniki, cierpliwości i świadomości narzędzi. Zamiast polegać na efektownych trikach, skup się na budowaniu autentycznego obrazu, wykorzystując sprawdzone techniki mistrzów. Proporcje, kolorystyka, gra światła i cienia – to kluczowe elementy, które, gdy dobrze opanujesz, pozwolą Ci stworzyć prawdziwy, wyrazisty portret.
